Τζόελ Στέρνφελντ, Μπάκινχαμ, Πενσυλβανία, 1978
Ο Μονόδρομος (1928) του Μπένγιαμιν είναι μία συρραφή από αινιγματικές νοητικές εικόνες, ένας διαλογισμός για τις ρωγμές που άνοιγε η νεωτερικότητα στις ζωές των δυτικοευρωπαίων του μεσοπολέμου. Ανήσυχος μπροστά στην διαφαινόμενη έκπτωση της εμπειρίας, ο Μπένγιαμιν έψαχνε (και έβρισκε) τα σημάδια της, όχι στις αφηρημένες έννοιες αλλά στις συγκεκριμένες καταστάσεις και στα χειροπιαστά αντικείμενα της…