«Εδώ οι μέρες ταξιδεύουν σαν χελώνες νεκρές» | Δ΄ Μέρος

Διαχέοντας την κρίση σε ολόκληρη την πόλη Στέκουν, λοιπόν, αυτές οι ακραίες μορφές της διαχυμένης πόλης απλά μοναχικές, σαν αντιδιαμετρικά σκιάχτρα από μπετό; Σαν ακραία παραδείγματα του ιστού της; Σαν ένα κακό πείραμα για το οποίο η υπόλοιπη πόλη δεν είναι περήφανη, αλλά ούτε θα αγχωθεί; Όχι βέβαια, όπως είπαμε και εισαγωγικά, η πόλη που…

«Εδώ οι μέρες ταξιδεύουν σαν χελώνες νεκρές» | Γ΄ Μέρος

Οι αναπαραστάσεις της εξορίας Τί σκέφτονται οι άνθρωποι αυτών των τόπων; Τί επιλέγουν να αναδείξουν άραγε οι φωτογράφοι μας; Ένα αργόσυρτο βλέμμα πάνω από μια γέφυρα, όπου χιλιάδες άνθρωποι διανύουν δεκάδες χιλιάδες ρευστά χιλιόμετρα∙ η μάταιη ικανοποίηση για ένα φτιαγμένο αμάξι που τρέχει πάνω σε χωματόδρομους∙ μια άδεια προβλήτα με φανταστικούς ταξιδιώτες μπροστά της, εκεί…

«Εδώ οι μέρες ταξιδεύουν σαν χελώνες νεκρές» | Α΄ Μέρος

Εισαγωγή | του Γιάννη Καρπούζη Θυμάμαι ξεκίνησα να δουλεύω συγκροτημένα πάνω στη θεματολογία των ορίων της πόλης πίσω στην αρχή καπιταλιστικής κρίσης, την άνοιξη του 2010, με σκοπό τη δημιουργία μίας βίντεο-εγκατάστασης για το μεταπτυχιακό μου στη σχολή καλών τεχνών. Μέχρι το καλοκαίρι επισκέφτηκα πολλές φορές τα ακραία προάστια της Αθήνας, το “υπόλοιπο Αττικής” αλλά…