In this personal documentary I have been photographing my wife’s family of origin, and especially her parents who live in a provincial town in Northern Greece. Although a family therapist myself, I have often found it difficult to fully engage with the familial terrain. The family for me has always felt like a battlefield, a site of struggle between individuality and interconnectedness. Not surprisingly, then, this project presented me with a great challenge but also opened up an avenue to self-reflexivity.
Very often, the moments that I wanted to capture were instances of individuality, set against the backdrop of intimate relationships and strong emotional bonds. The individual characters in this photographic series are all protagonists in a family drama staged in the unique atmosphere the family’s home evokes. For me, the photographer, husband and son-in-law, the camera served as a distance regulator and a reflexive tool; it allowed me to approach this family as a ‘participant observer’, providing me with a position from which to observe myself observing others, while simultaneously searching for a home. These pictures then intend to create a version of family life, but also speak of my desire to understand and connect with a world that is not my own, yet one that I feel in many ways deeply attached to.
.
Andreas Tsonidis is a family psychotherapist and photographer who lives and works in Thessaloniki, Greece. His photographic work has largely been informed by his psychology practice, and especially by issues of identity and connectedness that he likes to explore through portraiture. He also has an active interest in the therapeutic use of the photographic medium. His project “Returning Home” has featured in many photography sites and has been exhibited in Athens Photo Festival 2012 and in ten Southeast European countries as part of the “Recorded Memories” exhibition, curated by the Braunschweig Museum for Photography and the Goethe Institute.
.
.
Σε αυτή τη φωτογραφική σειρά, ακολουθώ την προσέγγιση του προσωπικού ντοκουμέντου, φωτογραφίζοντας την οικογένεια καταγωγής της συζύγου μου, και ιδιαίτερα τους γονείς της, οι οποίοι ζουν στη Δράμα. Αν και οικογενειακός ψυχοθεραπευτής ο ίδιος, πάντα μου ήταν δύσκολο να συνδεθώ στενά στο πεδίο της οικογένειας. Η οικογένεια μού έμοιαζε ανέκαθεν με πεδίο σύγκρουσης μεταξύ της ατομικότητας και της διασύνδεσης. Όχι τυχαία λοιπόν, αυτό το πρότζεκτ αποτέλεσε μια μεγάλη πρόκληση για μένα ενώ ταυτόχρονα μου πρόσφερε μια ευκαιρία αναστοχασμού.
Οι στιγμές που συνήθως προσπάθησα να αποτυπώσω αποτελούν στιγμιότυπα ατομικότητας, στημένα σε ένα φόντο στενών σχέσεων και δυνατών συναισθηματικών δεσμών. Τα κεντρικά πρόσωπα αυτής της φωτογραφικής σειράς είναι όλα τους πρωταγωνιστές σε ένα οικογενειακό δρώμενο που διαδραματίζεται μέσα στη μοναδική ατμόσφαιρα αυτού του σπιτιού. Η φωτογραφική κάμερα λειτουργεί εδώ ως ρυθμιστής της εγγύτητας και ως αναστοχαστικό εργαλείο. Μου επιτρέπει να προσεγγίσω αυτή την οικογένεια ως «συμμετοχικός παρατηρητής», από μια θέση απ’ όπου παρατηρώ τον εαυτό μου να παρατηρεί τους άλλους, ενώ ταυτόχρονα αναζητώ το δικό μου σπίτι. Οι εικόνες αυτές λοιπόν αποσκοπούν να αποδώσουν μια εκδοχή οικογενειακής ζωής, μιλούν όμως και για τη δική επιθυμία να κατανοήσω και να συνδεθώ με έναν κόσμο που παρότι δεν είναι δικός μου, νιώθω μαζί του βαθύτατα συνδεδεμένος.
.
Ο Ανδρέας Τσονίδης είναι ψυχοθεραπευτής και φωτογράφος, ο οποίος ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Διδάσκει σύγχρονη φωτογραφία. Το φωτογραφικό του έργο έχει επηρεαστεί αρκετά από την εμπλοκή του με τον χώρο της ψυχολογίας και της ψυχοθεραπείας, και ιδιαίτερα σε ό,τι έχει να κάνει με ζητήματα ταυτότητας και διαπροσωπικής σύνδεσης, τα οποία διερευνά μέσα από την προσέγγιση του φωτογραφικού πορτραίτου. Παράλληλα, ασχολείται ενεργά με τη θεραπευτική χρήση του φωτογραφικού μέσου. Η φωτογραφική σειρά «Επιστρέφοντας σπίτι» έχει δημοσιευτεί σε πολλά διαδικτυακά περιοδικά και έχει εκτεθεί στην Ελλάδα στο πλαίσιο του Athens Photo Festival 2012, και στο εξωτερικό σε 10 χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, στο πλαίσιο της έκθεσης «Recorded Memories», υπό την αιγίδα του Μουσείου Φωτογραφίας του Μπράουνσβαϊγκ και του Goethe Institute.