Βιώνοντας τα άυλα πεδία κυριαρχίας, επεκτατισμού και επιβολής καθεστώτων εκτάκτου ανάγκης. Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, τράπεζες, βιογενετική, πολεμικές προετοιμασίες, στρατόπεδα συγκέντρωσης, κρίσεις: η αλλαγή παραδείγματος στην ευρωπαϊκή ήπειρο και τον δυτικό κόσμο. Μία in situ φωτογραφική δράση σε διάλογο με το ιστορικό κτήριο Γκίνη του Πολυτεχνείου.
.
.
Το γεγονός ότι σήμερα διαμορφώνονται Grossraum και επομένως υποδαυλίζεται ένας πόλεμος δεν είναι σε καμία περίπτωση χειρότερο και πιο τρομαχτικό από ότι άλλοι σεισμοί προηγούμενων αιώνων.Γιατί να φοβάμαι τον Μπέχεμοθ πιο πολύ από τον Λεβιάθαν;
Καρλ Σμιτ, 1939
Τα κείμενα του Καρλ Σμιτ, του γερμανού νομικού του 20ου αιώνα, εκφράζουν και νομιμοποιούν την επεκτατική δίψα, την κατάληψη χώρου και την επιθετική στρατηγική της κυρίαρχης αστικής τάξης της Γερμανίας – συμπεριλαμβανομένου του τρίτου ράιχ – που οδήγησαν ακολούθως στους δύο παγκόσμιους πολέμους. Το Grossraum είναι ο πραγματικός χώρος έκτασης των συμφερόντων και της κυριαρχίας ενός κράτους, το δίκτυο της επιρροής, η άσκηση της νομοθέτησης, η δυνατότητα επιβολής καθεστώτος εκτάκτου ανάγκης. Με άλλα λόγια, μιλώντας για το σημερινό κυρίαρχο παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εν πολλοίς μία μορφή καπιταλιστικής ολοκλήρωσης που αποκρίνεται πλήρως στην παραπάνω σμιτιανή θεώρηση: η κρίση δεν είναι παρά μία μη αναμενόμενη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης εντός ενός ουδέτερου χρόνου που επιβάλλεται από τις κυρίαρχες ελίτ στους λαούς μέσω του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Αν, ωστόσο, μοιάζει απλοϊκό και ανιστορικό να συγκρίνεται η επεκτατική πολιτική του τρίτου ράιχ με τη σημερινή Μπούντεσταγκ και την Ευρωπαϊκή τραπεζική πολιτική άλλο τόσο είναι ανιστορικό, ή καλύτερα εντός της κυρίαρχης ιδεολογίας, να αποκρύπτεται πως ο πόλεμος με τα κανόνια και ο πόλεμος με τις τράπεζες, η πραγματική κατοχή εδαφών και η τεχνικο-νομοθετικο-οικονομική κατοχή προέρχονται από το ίδιο δόγμα, τον μείζονα χώρο και είναι αποτέλεσμα του ίδιου οικονομικού μοντέλου, εκείνου που διαχωρίζει τους ανθρώπους σε τάξεις.
Δεν ξεχνάμε βέβαια ότι τα δίκτυα των καπιταλιστικών και θεαματικών ροών είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ παγκόσμια και σε ένα βαθμό άυλα. Ο ίδιος ο Σμιτ αναγνωρίζει πριν από εκατό χρόνια τις ΗΠΑ και το “δόγμα Μονρόε” ως το πρώτο υλοποιημένο Grossraum. Η σύγχρονη παγκόσμια τάξη επιτίθεται σήμερα μέσω μίας υπεροπλίας εργαλείων: πόλεμοι, βιοτεχνολογία, τράπεζες, εθνικιστικά μορφώματα, ανεργία, κυρίαρχη κουλτούρα, φυλακές, στρατόπεδα συγκέντρωσης, έλεγχος, κράτος.
Εντός ενός τέτοιου μοντέλου εκμετάλλευσης, θέση μας σήμερα δεν μπορεί παρά να είναι η αναγνώριση πως τα συμπτώματα πάνε στο ίδιο βάθος με τις δομές και συνακόλουθα συγκροτούμε αρνήσεις σε όλη την έκταση του κοινωνικοπολιτικού φάσματος με μόνο στόχο την αναίρεση του φάσματος αυτού. Η παρέμβαση και επανάχρηση ενός δημόσιου χώρου και ειδικά του κτηρίου Γκίνη, ιστορικά αντιθετικού –συμβολικά και πρακτικά– στις εκάστοτε εξουσιαστικές μορφές, είναι ιδιαίτερα σημαντική για την ενίσχυση των συμμετοχικών και συλλογικών τρόπων έκφρασης και δράσης ενάντια σε κάθε επιβαλλόμενo Grossraum.
Γιώργος Καραηλίας, Γιάννης Καρπούζης, Γιώργος Πρίνος, Παύλος Φυσάκης
.
Experiencing intangible fields of sovereignty, expansionism and imposition of state of emergency regimes. A site specific photographic action in dialogue with the historic Gini building of National Technical University of Athens.
.
.
The fact that today there are Grossraums formed, thus there is a war incited, is no worse and no more frightening than other earthquakes of previous centuries. Why be afraid of Behemoth more than Leviathan?
Carl Schmitt, 1939
The writings of Carl Schmitt, the German jurist of the 20th century, denote and rationalize the expansionist eagerness of the ruling class in Germany from a very early period. The strategy of spatial occupation and political aggression led to two world wars and the formation of the Third Reich. Grossraum is the actual area of a state’s dominance, where its interests are expanded. It constitutes the network of influence, the practice of legislation, the possibility of imposing a state of emergency. Considering the current dominant situation, the European Union is a form of capitalist totalitarianism, totally conforming to the shcmittian approach: crisis is no more than an unexpected state of emergency unfolding in neutral time, forced upon peoples by the dominant elites through financial institutions.
It surely seems naïve and unhistorical to compare the expansionist policies of the Third Reich with today’s Bundestag and European bank policies. However, it is as much unhistorical –indeed, it is a dominant ideology- to conceal that both a war with bombs and a war with banks derive from the same doctrine, the great area; that the actual occupation of land and the occupation of technological, legislative, financial “lands” are the outcome of the same economic model, the one that separates people in classes.
We should have in mind, of course, that the networks of capitalistic and spectacle flux are more than ever global and, at a certain extent, intangible. A hundred years ago, it was Schmitt who cited the American Monroe Doctrine and its concept of “non-intervention” in the American Raum. He was the one who saw the Monroe Doctrine as the first implemented Grossraum. “This is the core of the original Monroe Doctrine, a genuine Grossraum principle, namely the union of politically awakened people, a political idea and, on the basis of this idea, a politically dominant Grossraum excluding foreign intervention.” New world order imposes itself through war, biotechnology, banks, nationalistic groups and politics, unemployment, dominant culture, prisons, concentration camps, control, states.
Experiencing such a form of exploitation today, we strongly believe that symptoms reach the same depths with structures and we constitute negations throughout sociopolitical spectrum sharing as an objective the refutation of the very spectrum. Re-using and acting in a public space is crucially important; especially Gini building, historically opposed –symbolically and literally- to all forms of power during the last four decades in Greece. Reclaiming those public spaces is crucial for the strengthening of participatory, cooperative and collective means of expression and action against each imposed Grossraum.
Yorgos Karailias, Yannis Karpouzis, Yorgos Prinos and Pavlos Fysakis
.
Info:
Παρουσίαση δράσης: Τετάρτη 5 Απριλίου, 20:00
Διάρκεια: Άγνωστη
Χώρος: Κτήριο Γκίνη, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (είσοδος από οδό Στουρνάρη)
Action Presentation: Wednesday, April 5th, 20:00
Duration: Unknown
Venue: Building Gini, National Technical University of Athens (entrance from Stournari Str.)
.